استان چهارمحال و بختیاری از سال 1352 به عنوان یک استان مستقل فعالیت خود را آغاز نمود.
اکنون این استان دارای شش شهرستان (شهرکرد- بروجن- فارسان- لردگان- اردل- کوهرنگ) و بیست و شش شهر، 17 بخش، سی و شش دهستان، پانصد و نه روستا و نهصد و بیست و نه نقطه جغرافیایی می باشد.
جمعیت و زبان
در سال 1379 برآورد جمعیت استان براساس میانگین نرخ رشد بین 75-65 برابر 821975 نفر می باشد که از این تعداد 414572 نفر در نقاط شهری و 407403 نفر در نقاط روستایی ساکن می باشد.
جمعیت عشایر برون کوچ استان 11630 خانوار است. مردم استان عمدتا" به زبان فارسی تکلم می کنند. در روستاها فارسی روستایی متداول است.
بعضی شهرها و مناطق استان از جمله سامان،بن و تعدادی روستاهای اطراف شهرکرد به زبان ترکی صحبت می کنند.
گویش بختیاری که از شاخه های مهم زبان پهلوی (پارسی میانه) و گنجینه ای از واژه های سره می باشد توسط بختیاری ها تکلم می شود و از پس گذر سالیان دراز همچنان دستنخورده باقی مانده است.
